Οι κιρσώδεις φλέβες είναι μια παθολογική διαδικασία που χαρακτηρίζεται από την επέκταση των αιμοφόρων αγγείων στην καρδιά, την παραμόρφωση τους και την ανάπτυξη ανεπάρκειας βαλβίδας με επακόλουθη δυσλειτουργία. Ένα σαφές σημάδι της νόσου είναι οι φλέβες που προεξέχουν στην επιφάνεια του δέρματος, η ανωμαλία τους και η εμφάνιση τροφικών ελκών.
Αλλά ο κύριος κίνδυνος για τις κιρσούς είναι η στασιμότητα του αίματος και η ανάπτυξη θρομβοφλεβίτιδας, δηλαδή διαταραχών του κυκλοφορικού συστήματος. Για μια πλήρη θεραπεία της νόσου, χρησιμοποιούνται ορισμένα μέτρα, μεταξύ των οποίων η φαρμακευτική θεραπεία και η χειρουργική επέμβαση είναι τα πιο περιζήτητα και αποτελεσματικά. Επιπλέον, πολύ συχνά, ως βοηθητική θεραπεία, χρησιμοποιούνται αλοιφές και πηκτές για κιρσούς και θα μιλήσουμε για αυτές.
Σκοπός και τύποι αλοιφών για κιρσούς
Καταρχάς, θα ήθελα να επισημάνω ότι οι αλοιφές και οι πηκτές χρησιμοποιούνται σε όλα τα στάδια της ανάπτυξης της νόσου και πρέπει να έχουν διαφορετικό αποτέλεσμα ανάλογα με τη διάρκεια της χρήσης:
- Στα αρχικά στάδια των κιρσών, οι πηκτές και οι αλοιφές μπορούν να εμποδίσουν την εξέλιξη της παθολογικής διαδικασίας, αποτρέποντας έτσι την παραμόρφωση των αιμοφόρων αγγείων και την αραίωση των τοιχωμάτων των αγγείων.
- Σε μεταγενέστερα στάδια, ο στόχος είναι επίσης να αποφευχθεί η πρόοδος της νόσου. Επιπλέον, οι εξωτερικοί παράγοντες βοηθούν στη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος, στην πρόληψη σοβαρής στασιμότητας και στοχεύουν επίσης στην καταπολέμηση συμπτωμάτων όπως πόνος, πρήξιμο, κράμπες, αλλαγές στη μελάγχρωση του δέρματος και πολλά άλλα.
- Επιπλέον, η χρήση αλοιφών και πηκτωμάτων συνταγογραφείται συχνά από τους γιατρούς μετά τη χειρουργική θεραπεία των κιρσών. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι δυνατόν να επιταχυνθεί η περίοδος αποκατάστασης, θεραπεύοντας όχι μόνο τους επιφανειακούς ιστούς, αλλά και τις εσωτερικές δομές. Ανάλογα με τις ιδιότητες του φαρμάκου, ορισμένα τζελ και αλοιφές θα ανακουφίσουν το πιθανό πρήξιμο, θα μειώσουν τη φλεγμονή και θα σταματήσουν άλλες δυσάρεστες επιδράσεις που προκαλούνται από συγκεκριμένους τύπους χειρουργικής επέμβασης.
Κάτω από αλοιφές και πηκτές υπάρχουν φάρμακα που χωρίζονται σε διάφορες ομάδες. Η επιλογή του φαρμάκου πρέπει να βασίζεται σε κλινικά συμπτώματα, τα οποία μπορεί να είναι:
- Αυξημένη κόπωση στα πόδια, επώδυνες αισθήσεις, σφίξιμο.
- πρησμένες φλέβες (αυτό το σύμπτωμα συνοδεύει σχεδόν όλα τα στάδια των κιρσών, η σοβαρότητα του συμπτώματος είναι σημαντική).
- πρήγματα, η έντασή τους
- σπασμοί, συνήθως τη νύχτα.
- Αλλαγές στη χρώση του δέρματος, το δέρμα μπορεί να έχει μπλε χρώμα.
Είναι επίσης σημαντικό να κατανοήσουμε ότι η χρήση αλοιφών ή πηκτών δεν μπορεί να θεραπεύσει τις κιρσούς, αλλά αυτές οι θεραπείες μπορούν πραγματικά να μειώσουν την ένταση των μεμονωμένων συμπτωμάτων, να βελτιώσουν λίγο την κατάσταση των αιμοφόρων αγγείων και να αποτρέψουν την ανάπτυξη μιας παθολογίας.
Πριν πάρετε οποιοδήποτε από τα φάρμακα που περιγράφονται παρακάτω, πρέπει να συμβουλευτείτε έναν φλεβολόγο.
Phlebotonics
Τα φάρμακα αυτής της ομάδας αποτελούν τη βάση για την ιατρική θεραπεία των κιρσών, συνταγογραφούνται τόσο με τη μορφή δισκίων όσο και με τη μορφή αλοιφών. Αυτά τα φάρμακα έχουν σχεδιαστεί για τη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος και έτσι αποτρέπουν τις στάσιμες διαδικασίες. Αυξάνουν την εκροή λεμφικού και αγγειακού τόνου, μειώνουν σε κάποιο βαθμό την ένταση του οιδήματος και εξαλείφουν επίσης την αίσθηση βαρύτητας και κόπωσης στα πόδια.
Αντιπηκτικά
Η κύρια ιδιότητά τους είναι η αραίωση του αίματος, η οποία είναι πολύ σημαντική σε ορισμένα στάδια των κιρσών, καθώς και σε περιπτώσεις κατά τις οποίες η παθολογία εξελίσσεται στο πλαίσιο της αύξησης της συγκέντρωσης των αιμοπεταλίων στο αίμα. Λόγω του γεγονότος ότι το αίμα γίνεται λιγότερο ιξώδες, διευκολύνεται η διαδικασία της κυκλοφορίας του μέσω της αγγειακής κλίνης, η κυκλοφορία του αίματος ομαλοποιείται και οι στάσιμες διεργασίες εξαλείφονται. Τα αντιπηκτικά εμποδίζουν επίσης το σχηματισμό θρόμβων αίματος.
Λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιότητες που περιγράφονται, τα φάρμακα αυτής της ομάδας βοηθούν στη μείωση του οιδήματος στα πόδια, στην εξάλειψη του πόνου με την ανακούφιση της συμφόρησης και στην καταπολέμηση του αισθήματος της συστολής και της κόπωσης. Τα αντιπηκτικά εμποδίζουν επίσης την ανάπτυξη επιπλοκών όπως η θρομβοφλεβίτιδα ή ο σχηματισμός τροφικών ελκών.
Αντιφλεγμονώδες
Ένας φλεβολόγος μπορεί να συνταγογραφήσει τοπικά αντιφλεγμονώδη φάρμακα με τη μορφή αλοιφών ή πηκτωμάτων σε έναν ασθενή με κιρσούς, με βάση τα διαγνωστικά δεδομένα που αποκτήθηκαν.
Ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα είναι τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ), τα οποία είναι αποτελεσματικά στην εξάλειψη των οδυνηρών αισθήσεων και έχουν έντονα αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα.
Αλοιφές με βάση φυσικά συστατικά
Τέτοια φάρμακα συνταγογραφούνται κυρίως στα αρχικά στάδια των κιρσών, χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία εγκύων γυναικών ή για την αντικατάσταση των φαρμάκων που περιγράφηκαν προηγουμένως προκειμένου να επιτευχθεί διακοπή κατά τη διάρκεια της θεραπείας.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα προϊόντα που βασίζονται σε φυσικά, πιο συχνά φυτικά συστατικά είναι πιο οικονομικά. Επιπλέον, σε αντίθεση με τις ομάδες φαρμάκων που χρησιμοποιούνται σε μια σειρά μαθημάτων, μπορούν να χρησιμοποιούνται συνεχώς. Μετά από αυτό, είναι σημαντικό να κάνετε ένα διάλειμμα.
Η διαφορά μεταξύ αλοιφών και πηκτωμάτων
Στην πραγματικότητα, οι φαρμακευτικές αλοιφές και τα τζελ που αγοράζονται στο φαρμακείο είναι παρόμοια φάρμακα. Χρησιμοποιούνται με τον ίδιο τρόπο εάν είναι φάρμακα της ίδιας ομάδας που έχουν το ίδιο θεραπευτικό αποτέλεσμα και, επιπλέον, περιέχουν ακόμη και τα ίδια χημικά συστατικά.
Οι διαφορές είναι μικρές:
- Οι αλοιφές γίνονται με βάση τα φυτικά και ζωικά λίπη. Είναι επίσης σημαντικό να κατανοήσουμε ότι τα δραστικά συστατικά στις αλοιφές δεν διαλύονται εντελώς και διατηρούν την αρχική χημική δομή τους. Λόγω αυτών των ιδιοτήτων, η αλοιφή πρέπει να τρίβεται καλύτερα στο δέρμα και ακόμη και μετά από αυτό είναι απαραίτητο να περιμένετε 5 έως 15 λεπτά έως ότου απορροφηθεί πλήρως, διαφορετικά το θεραπευτικό αποτέλεσμα θα είναι ατελές.
- Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των πηκτωμάτων είναι το γεγονός ότι βασίζονται σε νερό και τα φαρμακευτικά συστατικά διαλύονται εντελώς στη σύνθεσή τους. Χάρη σε αυτούς τους παράγοντες, το τζελ απορροφάται πολύ πιο γρήγορα.
Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, όλα τα φάρμακα, συμπεριλαμβανομένων των αλοιφών και των πηκτωμάτων για κιρσούς για εξωτερική χρήση, πρέπει να συνταγογραφούνται από τον θεράποντα ιατρό.